Cele terapii pedagogicznej są ściśle uzależnione od potrzeb danego dziecka i różnią się w zależności od tego, na jakim etapie jest terapia. Celem nadrzędnym terapii pedagogicznej jest stworzenie możliwości wszechstronnego rozwoju dziecka – na miarę jego możliwości. Poza tym zalicza się do nich też:

  • stymulowanie i usprawnianie rozwoju funkcji psychomotorycznych,
  • wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach ucznia,
  • praca nad niechęcią w stosunku do szkoły i zajęć szkolnych,
  • praca nad właściwym zachowaniem podczas czynności takich jak odrabianie lekcji itd,
  • eliminowanie niepowodzeń szkolnych oraz ich emocjonalnych i społecznych konsekwencji.

Formy terapii pedagogicznej

Zajęcia z terapii pedagogicznej odbywają się w małych grupach i zawsze uwzględniają potrzeby i możliwości psychomotoryczne każdego dziecka. Dzieci, które pracują razem w grupie, powinny mieć ten sam deficyt w zakresie danej funkcji, żeby praca z nimi przyniosła jak najlepsze rezultaty. Bardzo ważne jest też, żeby każdy uczeń utrwalał materiał z zajęć w domu, z rodzicami.

Co to jest terapia pedagogiczna?

Terapia pedagogiczna (inaczej nazywana zajęciami korekcyjno-kompensacyjnymi) jest przeznaczona dla dzieci i młodzieży ze stwierdzonymi deficytami w zakresie funkcji percepcyjno-motorycznych, które powodują trudności w czytaniu, pisaniu czy nauce matematyki. Z jednej strony polega na usprawnianiu z pomocą terapeuty zaburzonych funkcji, a z drugiej – doskonaleniu tych funkcji, które są dobrze rozwinięte.

Taka terapia zawsze dobierana jest do potrzeb dziecka, które wcześniej zostało poddane diagnozie psychologiczno-pedagogicznej i któremu została wystawiona odpowiednia opinia. Są to głównie dzieci:

  • przedszkolne i wczesnoszkolne, u których zdiagnozowano ryzyko dysleksji,
  • rozwijające się nieharmonijnie,
  • z trudnościami z koncentracją uwagi i zapamiętywaniem,
  • z problemami dotyczącymi lateralizacji,
  • z zaburzeniami integracji sensorycznej,
  • mające obniżony poziom umiejętności manualnych i grafomotorycznych,
  • przejawiające trudności w zakresie orientacji przestrzennej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowo-słuchowej.