ADHD jest coraz częściej diagnozowane. Wykuło sobie też stałe miejsce w mediach społecznościowych. Wciąż jednak warto poszerzać wiedzę. Poniżej kilka ciekawostek, które pomogą ci zrozumieć zawiłości ADHD.
- Kreatywność: Osoby z ADHD często wykazują wyjątkową kreatywność. Ich zdolność do myślenia “poza schematami” może prowadzić do nietypowych i innowacyjnych rozwiązań w różnych dziedzinach, takich jak sztuka, nauka czy przedsiębiorczość.
- Ryzyko uzależnień: Osoby z ADHD mogą być bardziej podatne na uzależnienia, takie jak alkohol czy narkotyki. Dlatego istotne jest, aby monitorować i leczyć to zaburzenie, aby zmniejszyć ryzyko uzależnień.
- Skomplikowane relacje z czasem: Osoby z ADHD mogą mieć trudności z organizacją czasu i zarządzaniem obowiązkami. Jednak niektóre z nich wykazują zdolności do “hyperfocussing”. W prostych słowach jest to tendencja do skupiania się na jednym zadaniu przez długi okres. Oczywiście dokładnie wtedy, gdy są zainteresowane danym tematem.
- Zmienne zainteresowania: Osoby z ADHD często wykazują zmienne zainteresowania. To oznacza, że mogą bardzo zaangażować się w pewne tematy przez pewien czas, a potem nagle tracić nimi zainteresowanie. Mają wiele różnych hobby, znają ciekawostki z przeróżnych dziedzin. Zwykle dobrze orientują się w wielu tematach, kwestiach i zakresach, a ich wiedza okazuje się bardzo wszechstronna, choć czasem powierzchowna.
- Niezrównoważony rozwój: W przypadku ADHD rozwój umiejętności nie zawsze zachodzi równomiernie. Osoba z ADHD może być bardzo zdolna w jednym obszarze (np. matematyka), ale mieć trudności w innym (np. organizacja).
- Różnice między płciami: ADHD występuje częściej u chłopców niż u dziewcząt, ale u dziewcząt objawy często bywają mniej widoczne, ponieważ przejawiają się w inny sposób. To może prowadzić do opóźnienia w diagnozie u dziewcząt.
- Wsparcie jest kluczowe: Dla osób z ADHD wsparcie ze strony rodziny, przyjaciół i specjalistów jest niezwykle istotne. Poprawa jakości życia i osiągnięcia sukcesu zawodowego są możliwe dzięki odpowiedniemu wsparciu i leczeniu.
- Nie każdy przypadek jest identyczny: ADHD to zaburzenie o szerokim spektrum objawów, co oznacza, że nie istnieje jedna “typowa” postać ADHD. Każdy przypadek jest unikalny, a podejście do diagnozy i leczenia powinno być spersonalizowane. Może się okazać, że lepiej zrozumiesz się z osobami neurotypowymi niż z innymi po diagnozie ADHD.
- Skomplikowany stosunek do impulsywności: Impulsywność uważa się za jeden z głównych objawów ADHD. Może również przejawiać się w odwrotny sposób. Osoby z ADHD bywają nadmiernie ostrożne w pewnych sytuacjach. Jest to związane z kontrolowaniem impulsów.
- ADHD może być powiązane z autyzmem. Bardzo często dostaje się podwójną diagnozę.
- Zespół Nadpobudliwości Psychoruchowej po raz pierwszy opisano w roku 1845 przez Heinricha Hoffmana. To o tyle ciekawe, że nawet pomimo prawie dwustu lat “na rynku”, wiedza powszechna dotycząca nadpobudliwości wciąż jest niewystarczająca. Dotyczy to zwłaszcza specjalistów w dziedzinie edukacji, psychologii, sportu itd.
- Statystycznie częściej i łątwiej wciąż diagnozuje się chłopców w wieku szkolnym i przedszkolnym. Od dawna jednak wiadomo, że ADHD nie jest chorobą wieku dziecięcego, nie wyrasta się z niego, a więc zostaje na całe życie. Dotyczy w równym stopniu obu płci.
- ADHD jest dziedziczone genetycznie, ale przebieg ciąży i porodu może mieć duży wpływ na wzmocnienie konktretnych objawów.
- Osoby z ADHD mają tendencję do stale podwyższonego poziomu kortyzolu. Prowadzi to do odczuwania stresu, trudności z odpoczywaniem, spadku tolerancji na wysiłek (tzw. męczliwości).
